Po dwuletniej przerwie, spowodowanej pandemią, branża operatorów sieci kablowych, skupiona wokół Polskiej Izby Komunikacji Elektronicznej, spotkała się w Zakopanem, ponownie „na żywo” na swej tradycyjnej, wiosennej konferencji.
Pod tatry zjechało nie tak wielu przedstawicieli środowiska telewizyjnego, jak wieszczyli optymiści ale też nie tak niewielu, jak przewidywali pesymiści. Frekwencja mieściła się w granicach przyzwoitości a na jej ostateczny wymiar niewątpliwie wpływ miały ostatnie decyzje KE dotyczące odblokowania środków Europejskiego Funduszu Odbudowy, których podział zatrzymał w stolicy niektórych zaproszonych do Zakopanego urzędników.
Dwa tematy skupiły uwagę gości i uczestników podtatrzańskiego spotkania. Pierwszy dotyczy wprowadzenia nad Wisłą standardu DVB-T2/HEVC. Pytanie żywcem przeniesione z tytułu pamiętnej komedii idealnie oddaje aktualny stan, w jakim znajduje się polska rzeczywistość telewizyjna. Zmiana standardu nadawania sygnału naziemnej telewizji cyfrowej , choć zapowiadana od dawna i odbywająca się według znanego równie dawno harmonogramu, może doprowadzić do liczonego nawet w milion wykluczenia. Spośród dwóch milionów odbiorców, korzystających z dotychczasowego odbioru i starych odbiorników, tylko niewiele ponad dziesięć procent wymieniło odbiorniki lub kupiło dekodery umożliwiające prace ich telewizorów w standardzie DVB-T2/HEVC. Reszta albo czeka na trzęsienie ziemi czyli odwołanie całej akcji (co nierealne) albo na masowy nalot np. drużyn harcerskich wymieniających od razu całe telewizory albo dodających nowe dekodery.
Taki dość dramatycznie brzmiący opis sytuacji przedstawiono w Zakopanem. Z raportu i odnoszącej się do jego wyników dyskusji wynikało jednoznacznie, że tytułowy pilot owszem leci ale tylko z nielicznymi i nie wiadomo w ogóle jaki ma plan na przyszłość. Wyłączenia tradycyjnego sygnału oraz zwolnienie z przymusu nadawania w nowym standardzie nadawcy publicznego mogą pozbawić nadawców prywatnych sporej części potencjalnej widowni, a to skutkuje określonymi stratami finansowymi, bo mniejsza publiczność przed szklanymi ekranami to mniejsze zyski z reklamy.
Podajmy, za portalem internetowym wirtualne media.pl, żę zdaniem, Bogusława Kisielewskiego, prezesa Kino Polska TV, nadawcy naziemnej Stopklatki, w związku z całą sytuacją nadawcy komercyjni mogą stracić w tym roku 150 mln zł. – Kto zwróci te pieniądze? – pytał podczas panelu dyskusyjnego. I dalej dodawał: Naziemne telewizje komercyjne dostają po wielokroć. To nie tylko zmiany na MUX-ie, ale Nielsen dodał inne źródła sygnału, co zmniejszyło udział telewizji naziemnej. Zmienia to rentowność biznesu.
Uczestnicy debaty wielokrotnie wskazywali na to, że w całym procesie zmiany standardu nadawania popełniono bardzo wiele błędów przed którymi ostrzegała branża. Zawiodła przede wszystkim kampania informacyjna, a elementy które miały wchodzić w jej skład albo jak spot telewizyjny nie doczekały się w ogóle emisji albo jak ulotki promujące i wyjaśniające proces dofinansowania przez państwo zakupu nowego telewizora lub dekodera dotarły po czasie do odbiorców. Wszyscy Polacy maja telefony komórkowe więc komunikaty RCB o akcji mogły być bardzo pomocne tyle, że wysłano je niespodziewanie, wcześniej wielokrotnie informując, że ich zastosowanie w tym przypadku nie wchodzi w rachubę.
Słaby odzew ze strony potencjalnych klientów odczuwają producenci telewizorów. Reprezentant największego z nich, Grzegorz Stanisz, szef sprzedaży i marketingu firmy Samsung Polska, w rozmowie z Romanem Młodkowskim, podał, że od początku tego roku sprzedano 700 tys. telewizorów, tylko o 60 tys. więcej niż rok temu. – Liczyliśmy, że sprzedamy 200 tys. więcej niż rok temu – mówił Stanisz, podkreślając, że 140 tys. niesprzedanych telewizorów przekłada się na 350 mln zł niesprzedanego towaru. – 60 tys. sprzedało się w kwietniu, gdy skumulowały się dwa pierwsze wyłączenia (emisji naziemnej w standardzie DVB-T). Jedno wyłączenie to 30 tys. sprzedanych telewizorów.
Z obserwacji wszystkich producentów wynika, że na 100 sprzedanych dekoderów przypada tylko 10 telewizorów, co jest znacznie poniżej oczekiwań branży. Cała nadzieja w ostatnim kwartale bieżącego roku, tradycyjnie okresie największych obrotów segmentu elektroniki powszechnego użytku.
Więcej optymizmu dostarczyła zamykająca program spotkań oficjalnych dyskusja na temat obecnego stanu i przyszłości telewizji linearnej. Prowadzona przez szefa łódzkiej firmy Toya, Jacka Kobierzyckiego mogła zaskoczyć informacją, że ogłaszany jeszcze niedawno w niektórych kręgach medioznawców, zmierzch odbioru programu telewizyjnego na żywo i w zgodzie z aktualną ramówką, okazał się chyba przedwczesny. Nawet młode pokolenie odżegnujące się jeszcze niedawno w ogóle od posiadania telewizora i oglądania na jego ekranie programu, może nie masowo ale jednak sięga po tą formę konsumpcji, choć oczywiście nie będzie ona dla tej grupy odbiorców konkurencją dla platform streamingowych (to niewątpliwie przyszłość telewizyjnej konsumpcji) czy VoD. Wydaje się, że powtarza się po raz kolejny znany z przeszłości schemat. Tak, jak telewizja nie zabiła kina, ani video a potem DVD nie zniechęciło odbiorców do telewizji, tak internet/tthernet/streaming nie wykluczą ze społecznego obiegu telewizji linearnej. Po raz kolejny i zapewne nie ostatni okazuje się, że zawsze najważniejsza jest zawartość merytoryczna i aktrakcyjność przekazu a nie sposób jej konsumpcji. (Janko)
