Telewizja, choć nieporównywalnie młodsza od kina, też ma swoje okrągłe rocznice. Jedną ze szczególnie pamiętnych jest to, co wydarzyło się w pewną lipcową noc przed półwieczem? Najpierw Mercury, potem Gemini, wreszcie Apollo. Po pamiętnej wizjonerskiej […]
Na stanowisko spikera telewizyjnego został zaangażowany w czasach, gdy Telewizja Polska zaczynała dopiero swą ? jeszcze wtedy eksperymentalną ? przygodę z publicznością. Pozostał razem z nią przez ponad czterdzieści lat, ciesząc się niesłabnącą popularnością i sympatią milionów telewidzów.
Charakterystyczną sylwetkę tego eleganckiego pana pamiętają co najmniej dwa pokolenia telewidzów. Zwłaszcza kinomanów. Cykliczny program filmowy Sylwetki X Muzy trwale zapisał się w annałach Telewizji Polskiej. Jego twórcą i prowadzącym był Czesław Radomiński.
Andrzej Wajda (1926-2016) jest autorem czterdziestu filmów fabularnych i co najmniej tylu inscenizacji teatralnych. Pracował w teatrach całej Polski, najczęściej w Warszawie i Krakowie, a także w Gdańsku i Gdyni oraz za granicą. Wystawiał w Moskwie, Sofii, Stanach Zjednoczonych (New Haven), Francji, […]
Serial Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy, zrealizowany w latach 1979-1981, rzadko ? na pewno rzadziej niż inne polskie seriale z dawnych lat ? bywa wznawiany w TVP, choć idzie za nim wspomnienie dobrej roboty.
Wynaleźli je i wyprodukowali amerykańscy inżynierowie i technicy. O tym archaicznym dzisiaj urządzeniu współczesność niemal całkiem zapomniała. A przecież w tamtym czasie jego pojawienie się i praktyczne zastosowanie zrewolucjonizowało telewizję.
Telewizyjna rozrywka z reguły bywała przedmiotem krytyki. Z jednym wyjątkiem. Na ogół chwalono Kabaret Starszych Panów, choć też nie wszyscy.
Należał do nielicznej grupy twórców związanych wyłącznie z telewizją. Swoją pracę dla niej traktował jako główny ? wręcz jedyny ? obszar zainteresowań zawodowych, nie zaś jako uzupełnienie działalności kinowej, jak większość reżyserów pracujących w fabule.
Z serialami telewizyjnymi z reguły bywa tak: jedne się starzeją i bezwarunkowo trafiają do lamusa historii, inne długo trzymają fason i stale powracają na antenę, z zadowoleniem i zainteresowaniem oglądane przez kolejne pokolenia widzów.
Muzyka komponowana do filmów i seriali często, zbyt często, trąci dziś tandetą. Jest z zasady ilustracyjna, a więc albo sentymentalna i pseudo-romantyczna (to najczęściej), albo podmalowana patosem.
Copyright © 2024 | MH Magazine WordPress Theme by MH Themes